Kiedy kupujesz dużą działkę i stawiasz na niej dom, pozostaje jeszcze zaaranżowanie terenu wokół, a jeśli jest duży, to masz spore pole do popisu. Dziś podpowiemy, jak zaaranżować przestrzeń, która ma stać się sporym ogrodem. Oto top 5 rad, co należy i co warto zrobić.

Rada nr 1: pozbądź się chwastów i korzeni, nawieź nową ziemię i wybierz trawę

Na samym początku koniecznie trzeba ogarnąć teren, wszak w ziemi rośnie mnóstwo chwastów, a często nie brakuje także korzeni. Do robót ziemnych możesz wykorzystać koparkę, ale lepiej sprawdzą się tradycyjne sprzęty, czyli chwytaki do usuwania chwastów i grabie. Ponadto większych korzeni pewnie i tak nie usuniesz, bo mogą być naprawdę rozłożyste i sięgać nawet na sąsiednią działkę. Zatem przekopiesz jedynie ziemię na mniejszej głębokości i po usunięciu chwastów nawieziesz nową ziemię ogrodową, która pozwoli Ci posadzić zarówno trawy, jak i inne rośliny. Oczywiście konieczne będzie sprawdzenie PH, bo trawa wymaga lekko kwaśnego, mniej więcej o wartości 5,5 do 6,5. Możesz zdecydować się na trawę sportową, ale wtedy musisz pamiętać o regularnym koszeniu, minimum raz w tygodniu. Trawy, które można utrzymywać na średniej wysokości, czyli ok. 5,5 cm nie są tak wymagające, a najmniej zachodu wymagają trawy łąkowe w naturalistycznych ogrodach.

Rada nr 2: wybierz stylistykę ogrodu w zależności od tego jaki typ rekreacji i estetyki preferujesz

Oczywiście nawet zanim zabierzesz się za prace takie jak wysiew nasion i sadzenie roślin musisz przygotować projekt swojego dużego ogrodu. Zatem konieczne będzie wybranie odpowiednich gatunków kwiatów, krzewów czy drzew ogrodowych, a także architektury ogrodowej. Jednym słowem musisz wybrać stylistykę, a wybór jest całkiem spory. Możesz postawić na ogród w rustykalnym stylu w którym pięknie prezentują się kwiaty jednoroczne, jak słoneczniki, aksamitki czy begonie, albo japoński – z azaliami, miłorzębem czy też hortensjami oraz ozdobnymi skałami tworzącymi tsukiyama, czyli ogród z małymi wzgórzami. Ciekawym wyborem będzie prowansalski ogród w którym królować będzie pięknie pachnąca lawenda albo holenderski, z tulipanami w roli głównej. A to tylko niektóre z „morza” możliwości…

Rada nr 3: postaw na warzywnik i wybierz tunel foliowy do ogrodu

Niezależnie od stylistyki ogrodu, dobrym pomysłem na jego uzupełnienie będzie warzywnik. Oczywiście to niezbędny element w rustykalnym ogrodzie, wszak świeże zioła i własne wyhodowane warzywa doskonale do niego pasują. Jednak wiele gatunków trudno jest uprawiać na otwartej przestrzeni, głównie ze względu na kapryśną aurę. Zatem dobrym wyborem będzie tunel foliowy do ogrodu postawiony od strony południowej, gdzie operuje najwięcej słońca. Można zdecydować się na niewielki albo duży, gdzie zmieszczą się różne gatunki sadzone według płodozmianu. To doskonałe miejsce na uprawę roślin ciepłolubnych, czyli ogórków, papryki czy pomidorów, a także owoców takich jak arbuzy czy melony. Te ostatnie sieje się w drugiej dekadzie kwietnia.

Rada nr 4: wybierz iglaki lub drzewka owocowe

Skoro ogród jest duży to możesz mieć w nim zarówno iglaki, jak i drzewka owocowe. Oczywiście w tej sytuacji godzisz się z tym, że pracy w ogrodzie będzie naprawdę dużo, bo będzie trzeba usuwać zarówno opadające igliwie, jak i liście. Ale od czego są odkurzacze i dmuchawy ogrodowe? Zatem iglaki mogą stworzyć szpalery albo nawet żywopłot. Sprawdzą się niewielkie cyprysiki albo duże i odporne na zmienną pogodę tuje. Zamiast iglaków można wybrać także drzewka owocowe. Jabłonie czy wiśnie pięknie kwitną wiosną, jednak trzeba wziąć pod uwagę konieczność zbioru owoców i usuwanie tych zarobaczonych czy zgniłych. Drzewka owocowe wymagają też nawożenia, a nierzadko także oprysków. Na obrzeżach ogrodu można posadzić solitery. Sprawdzi się rodzimy dąb, ale dobrze będą się prezentować także duże drzewa orientalne, pochodzące z Chin czy Japonii.

Rada nr 5: postaw na kompozycję rabat i ogródek skalny

W dużym ogrodzie znajdzie się również miejsce na rabaty czy ogródek skalny. Oczywiście musisz zaplanować wszystko w taki sposób, by bez problemu móc przejeżdżać w nim traktorkiem ogrodowym, którym wygodnie kosi się rozległe trawniki. Jeśli chcesz wybrać robota koszącego, to musisz pamiętać o tym, że zbyt wiele nasadzeń będzie utrudniało mu pracę, bo napotykając na przeszkodę nie będzie kosił trawy tuż przy drzewie czy krzewie. Na rabatach możesz posadzić rośliny cebulowe i obsadzić aksamitkami, które będą odstraszać szkodniki.

Pamiętaj, że aby nie mieć w trawie intruza w postaci kreta, warto założyć, jeszcze przed wysianiem trawy, siatkę na krety. Duży ogród może być naprawdę piękny, jeśli jest odpowiednio utrzymany. Dobierz rośliny w taki sposób, by mieć czas na optymalną pielęgnację, przycinanie, nawożenie czy koszenie.

Zamioculcas zamiolistny jest rośliną pokojową, której cechą charakterystyczną są zgrubiałe skórzaste liście. Jest ona mało wymagająca, gdyż dobrze znosi suszę oraz okresy, kiedy właściciel zapomni o podlewaniu. Zamioculcas interesował hodowców już dawno temu, lecz popularność zyskał dopiero w ostatnich latach. Jest to spowodowane ładnym wyglądem i wytrzymałością rośliny oraz niedużymi wymaganiami, jeśli chodzi o uprawę. Wielu botaników poleca zamioculcas jako pierwszą roślinę, na której będziemy uczyć się pielęgnacji.

Miejsce uprawy

Roślina ta lubi zdecydowanie miejsca jasne, ale niezbyt mocno nasłonecznione. Możemy ją hodować w miejscach lekko zacienionych. Musimy brać pod uwagę, że w takim wypadku będzie ona rosła wolniej, a dodatkowo jej liście będą miały ciemnozielony kolor. Ponieważ zamioculcas pochodzi z Afryki to zdecydowanie bardziej lubi upały niż chłodne dni. Temperatura w pomieszczeniu, w którym jest uprawiany zamioculcas nie może spadać poniżej 16 stopni Celsjusza.

Nawadnianie

Tak jak pisaliśmy, roślina pochodzi z Afryki, więc lubi suche warunki. Zamioculcas znosi długi okresy bez podlewania bez szkody. Nawet, jeżeli długi czas zapomnimy o nawodnieniu rośliny i ona nam zaschnie, to po podlaniu odradza się, wypuszczając z bulw młode pędy. Dużo gorzej zamioculcas znosi zbyt dużą wilgoć. W zimie zaleca się podlewanie jej w większych odstępach czasowych.

Nawożenie

Roślinę tę podsypujemy raz na około dwa do trzech tygodni nawozem dla roślin zielonych. Można też zastosować suplementację odżywką od kwietnia do września. W zimie lub w przypadku, gdy nasz zamioculcas jest hodowany w zaciemnieniu, nawozimy go co cztery tygodnie. Roślina również w tym wypadku nie jest specjalnie wymagająca. Ważne jest jedynie w miarę systematyczne nawożenie. Daje to możliwość szybszego przyrostu masy zielonej. Przy prawidłowej pielęgnacji liście i łodygi będą soczyste, zielone i lśniące. Nie wolno przesadzić z podawaniem nawozów i odżywek, gdyż zamioculcas tego nie lubi, co będzie skutkowało osłabieniem wyglądu rośliny. Przesadzenie zamioculcasa jest konieczne tylko i wyłącznie wtedy, kiedy korzenie są aż tak liczne, że mogą rozsadzić doniczkę, w której znajduje się roślina. Żółty kolor liści jest sygnałem dla nas, że korzenie mają za wilgotno lub roślina jest zaatakowana przez chorobę lub szkodniki.

Wygląd kwiatu

Jego kształt jest kolbowaty i znajduje się na pędach kwiatostanowych. Po bliższym przyjrzeniu się kolba kwiatu zamioculcasa jest pofałdowana. Fałdy układają się we wzory serc z wybrzuszeniem ku górze. Kwiaty dorastają do wysokości około dwudziestu centymetrów. Na cylindrycznym odcinku rośliny znajdują się kwiaty żeńskie. Ich męskie odpowiedniki umiejscowione są na górnym odcinku, który ma wygląd maczugi. Kwiat tej rośliny nie jest wyjątkowo ładny i nie jest ozdobą. Jego pojawienie się oznacza, że właściwie pielęgnujemy roślinę.

Rozmnażanie

Zamioculcas rozmnaża się przez ukorzenienie sadzonek liściowych. Aby wykonać ten proces należy od rośliny dawcy oderwać delikatnie kilka listków. Taki oderwany koniec liści zanurzamy w ukorzeniaczu. Następnie wsadzamy do ziemi na głębokość do dwóch centymetrów. Listki wsadzone do ziemi warto osłonić. Przez następne dziesięć do dwunastu miesięcy listki będą się ukorzeniać, co będzie skutkowało pierwszymi korzeniami widocznymi gołym okiem.

Drugim sposobem rozmnożenia zamioculcasa jest podzielenie kłącza. Aby wykonać ten proces należy wyjąć roślinę z doniczki. Następnie delikatnie rozdzielamy kłącze tak, by nie doprowadzić do uszkodzeń systemu korzeniowego. Teraz do doniczki wkładamy drenaż oraz warstwę żyznego podłoża. Do tak przygotowanej doniczki wkładamy rozdzieloną roślinę (potrzebne są dwie doniczki) i przysypujemy ją ziemią

Podsumowanie

Zamioculcas to roślina zdecydowanie dla początkujących. Jej uprawa, opieka i rozmnażanie jest łatwe. Nie wymaga ona restrykcyjnego pamiętania o czasie podlewania oraz nawożenia. Polecamy ją wszystkim.